FRASA NAMA

FRASA NAMA(นามวลี)

          Frasa Nama นามวลีที่ใช้ในการเรียกคนสัตว์วัตถุและองค์ประกอบนามธรรมทั้งในเอกพจน์หรือพหูพจน์ชายหรือหญิง มันอาจประกอบด้วยเพียงหนึ่งคำหรือชุดของคำ มันเป็นหนึ่งในสี่ประเภทของวลีที่พบในภาษามาลายูและมีหลายหน้าที่ในการก่อสร้างของวลีและประโยค ดังนั้นความเข้าใจของวลีนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับภาษาหนึ่งในการสร้างวลีและประโยคที่มีความถูกต้องตามหลักไวยากรณ์

          FRASA  วลีทำหน้าที่เป็นเรื่องในการสร้างประโยคตามรูปแบบด้านล่าง:

 1) Frasa Nama (FN)(นามวลี) +Frasa Nama( FN) (นามวลี)

 2) Frasa Nama (FN)(นามวลี) + Frasa Kerja(FK) (กริยาวลี)

 3)Frasa Nama (FN)(นามวลี) +Frasa Adjektif (FA)(คุณศัพท์วลี) 

 4) Frasa Nama(FN)(นามวลี) + Frasa Sendi Nama(FS)(สรรพนามวลี)

           Frasa Nama โดยทั่วไปในมาเลย์นามวลีเดียวที่สามารถใช้เป็นประธานของประโยค

Contoh Ayat	Subjek(ปะธาน)
1. Buku itu  mahal harganya.(หนังสือเล่มนั้นมีราคาแพง)	Buku itu(หนังสือเล่มนั้น)
2. Malaysia negara berbilang bangsa.(ประเทศมาเลย์เซียมีความหลากหลายเชื้อชาติ)	Malaysia(มาเลย์เซีย)

-แต่บางครั้งนามวลีสามารถทำหน้าที่เป็นกรรมหลังคำกริยาที่ต้องการกรรมมารองรับในกริยาวลีเช่นในตัวอย่าง:

ประโยค(Ayat)	ภาคแสดง(Predikat)
Itu harimau bintang.	harimau bintang.
Yang ini rumah Ketua Pengarah.	rumah Ketua Pengarah.
Petunjuk-Nya suatu peringatan.	suatu peringatan.

http://lailaayob.blogspot.com/2013/04/kata-dan-frasa.html

TATABAHASA

KATA ADJEKTIF(คำคุณศัพท์)

        คำวิเศษณ์(Kata Adjektif)คือคำที่ทำหน้าที่ขยายคำนาม คำสรรพนาม คำกริยา หรือคำวิเศษณ์ด้วยกัน เพื่อให้ได้ความชัดเจนยิ่งขึ้น

      ชนิดของคำวิเศษณ์มี9ชนิด(Kata adjektif terbahagi kepada 9 subgolongan:)

Sifat (บอกลักษณะ)

contoh: baru, baik, cerdik, berani, lemah, kukuh, kemas, cantik, kuat,

Warna(บอกสี)

Contoh: merah, jingga, ungu, putih, hitam, kuning langsat, oren

Ukuran(บอกขนาด)

Contoh: pendek, panjang, tebal, nipis, dalam, besar, kecil, lebar, ramai

Bentuk(บอกรูปร่าง)

Contoh: bujur, lurus, lonjong, petak, segitiga, segiempat, bengkok

Waktu(บอกเวลา)

Contoh: lama, lambat, lewat, segera, suntuk, lampau, lalu, silam,

Jarak(ระยะทาง)

Contoh: dekat, hampir, jauh, nyaris

Cara(บอกวิธี)

Contoh: selalu, jarang, kadang-kadang, kerap, lambat, deras, laju, jelas, muram, lincah

Pancaindera(บอกรส)

Contoh:

• rasa: sedap, lazat, manis, pahit, lemak, pedas, payau, masam, masin
• pandang: buruk, hodoh, jelita, cantik, tampan, kacak
• dengar: bising, sunyi, senyap
• bau: busuk, wangi, hangit, hapak, hamis, hanyir
• sentuh: kesat, kasar, lembap, halus, licin

Perasaan(ความรู้สึก)

Contoh: takut, seram, benci, rindu, marah, senang, sayang, gembira, geram, sedih

KATA TUGAS(คำบอกหน้าที่)

       Kata Tugas (คำที่ปฏิบัติงานใช้แสดงอยู่ในประโยคต่างๆ)

                1 Kata penyambung ayat (คำสันธาน)

·        Kata hubung     (คำเชื่อมคำและประโยค)

               2  Kata praklausa (กลุ่มคำที่ปรากฏอยู่หน้าประโยคและปฏิบัติงาน เฉพาะอย่าง)

·        Kata seru               (คำอุทาน)

·        Kata tanya              (คำที่ใช้เพื่อถาม) 

·        Kata perintah         (คำสั่งใช้)                  

·        Kata pembenar       (คำที่ใช้เพื่อการยอมรับ)

·        Kata pangkal ayat   (คำเริ่มต้นประโยค)

                3  Kata pascakata (คำที่ปรากฏอยู่หลังจากประโยคและปฏิบัติงานเฉพาะอย่าง)

·        Kata pembenda (คำอื่นที่ถูกเปลี่ยนให้อยู่ในรูปของคำนาม)

·        Kata penekan    (คำที่ไปยืนยันและเสริมพลังความหมายประโยค เช่น “แท้ที่จริงแล้ว” เป็นต้น)

                  4 Kata prafrasa ( คำที่ใช้นำหน้าประโยคหนึ่ง เพื่อให้สัมพันธ์กับอีกประโยคหนึ่ง)

·        Kata bentu     (บุพบทแสดงกาลเวลา และบอกความเกี่ยวเนื่องกัน)

·        Kata penguat (คำเสริมความหมายในด้านของการเพิ่มขึ้น เช่น  สูงสุด เป็นต้น )

·        Kata penegas(คำเสริมที่ใช้เพื่อการยืนยันความหมาย เช่น เมื่อไหร่อีกละ,ก้อนั้นเหละ,  แน่นอนสิ เป็นต้น )

·        Kata nafi       (คำที่ใช้เพื่อปฏิเสธความหมาย)

·        Kata pemeri  (คำที่อยู่หน้าประโยค ใช้เพื่ออธิบายความหมายประโยค เช่นสำหรับ,จริงๆแล้ว  เป็นต้น)

·        Kata sendi nama    (คำประสานประโยค เช่น  ที่ ,กับ, ด้วย เป็นต้น)

·        Kata arah              (คำบอกทิศทาง)

·        Kata bilangan         (คำบอกจำนวน)

·   Kata adverba          (คำวิเศษณ์)

ที่มา:https://ms.wikipedia.org/wiki/Kata_adjektif

        http://thbmum.blogspot.com/2013/02/golongan-kata-1.html

หลักไวยากรณ์ ภาษามลายู

IMBUHAN

ทำความเข้าใจกับ Imbuhan ก่อน  Imbuhan คือหน่วยคำที่ไม่อิสระ ไม่สามารถให้ความหมายได้หากมันอยู่โดดๆ มันไม่ใช้หน่วยคำที่มารอการเพิ่ม แต่มันเป็นหน่วยคำที่ไปเพิ่มเติมให้คำนั้นสมบูรณ์  

และในการเติมแต่ละครั้งจะทำให้คำที่ถูกเติมนั้นเปลียนชนิดคำตาม Imbuhan  ที่เติ่มไป  เช่น tulis [kk]---penulis[kn] เป็นต้น

 AYAT DASAR

AYAT DASAR (ประโยคพืนฐาน) คือประโยคพืนฐานในภาษามลายู ทุกประโยคในภาษามลายูจะมีรูปประโยคทั้งหมด 4 รูปเท่านั้น คือ
 FN(frasa nama)
FK(frasa kerja)
 FS(frasa sendi nama)
 FA(frasa adjetif)
และมีโครงสร้างตามลักษณะของประโยคนั้นๆ เช่น Ayat Aktif มีโครงสร้างดังนี้  s+p+ob.

 Ayat dasar จะแบ่งได้ตามการจำแนกดังนี้

1- แบ่งตามลักษณะเป้าหมายของประโยค(tujuan)

   1.1 -ayat berita   คือประโยคบอกเล่า เป็นประโยคที่พยายามอธิบายเรืองบางเรือง เช่น dia                                             wartawan
                       โดยมีโครงสร้างตามลักษณะอาจเป็น aktif หรือ fasif

   1.2-ayat tanya    คือประโยคที่ใช้ถามบางสิ่งบางอย่าง โครงสร้างประโยคที่ 2 รูป
                   1- ayat tanya tanpa kata tanya;  adik masih menangis ?
                   2- ayat tanya dengan unsur tanya;  siapa gurunya?
                        kata tanya seperti; siapa ,apa, di mana,bagai mana,betapa,kenapa,bila dll
                   

   1.3-ayat perintah คือประโยคที่ใช้สั่งให้กระทำอะไรสักอย่างซึ่งลักษณะการสั่งนั้นสามารถแบ่งได้เป็น                            4 ลักษณะ คือ
                    1-ayat suruhan; ใช้เพือสั่งให้ทำณ.ตอนนั้นเลย ส่วนใหญ่จะใช้LAH ตามหลังคำกิริยาเพือ                            ให้คำสั่งนั้นดูนุ่มนวมเช่น Bukalah pintu itu, makanlah ubat ini dahulu
                       *kata kerja ที่สามารถทำ ayat suruhan ได้คือ kata kerja transitif และ kata kerja x                                    transitif  แต่
                         kk t ต้องตัดimbuhan ออก เช่น จาก kamu membaca buku itu เป็น baca/lah buku itu
                         kt tt  เช่น  kamu pergi ke bilik itu เป็น pergi ke bilik itu .
                         kk tt บางคำยกเว้นหากไม่มี imbuhan ไม่ได้เช่น
                                menangislah sepuas-puas hati
                                menjeritlah sedayamu
                                menarilah bersama-sama
                                menyanyilah  lagu ini
                                berdermalah kepada anak yatim
                                berangkatlah dengan segera
                 
                  2- ayat larangan สังห้าม จะใช้ jangan  อยู่หน้าคำกิริยาเช่น
                                jangan curi harta orang
                                jangan biar mereka pukul

                 3- ayat silaan ปรโยคใช้เชิญ จะใช้ sila, jemput,ayuh,jom dll
                                 เช่น  sila masuk  ,   jemput singah di rumah saya
                                 *ข้อแตกต่าง jemput(อาจกระทำในภายหลังจากเชิญ)sila(ทำตอนนั้นเลย)

                 4- ayat permintaan ประโยคข้อร้อง จะใช้คำ minta, tolong อยู่หน้าคำกิริยาเช่น
                                  tolong tutup pintu depan itu
                                  minta tuan benarka kami masuk
                                  ข้อแตกต่างการใช้ให้ถูกต้อง tolong(หลังคำจะต่อด้วยkkเลย)
                                  minta(จะต่อด้วยคำนามก่อน) ดั่งตัวอย่างขั้นต้น
                     
                 
  1.4-ayat seruan คือประโคยกล่าวแทนความรู้สึก กลัว โกรด เจ็บ ตกใจ อืนๆ kata seruan มีดั่งนี้
                                 aduh   เจ็บและแปลกใจ
                                 cih/cis  เยาะเยือย ไม่ชอบ โกรด
                                 eh          แปลกใจ ตกใจ
                                 hai         ดึงความสนใจ  ตักเตือนใครสังคน
                                nah        ดึงความสนใจ   ให้บางสิ่งกับบางคน เดอๆๆๆ
                                oh          แปลกใจ  หนอยใจ
                                wah       ประทับใจ
                                amboi     แปลกใจ  ประทับใจ
                                ah           ไม่พอใจ ปฏิเสท
                                wahai       เสียใจ  ดึงความสนใจ
                             

2-แบ่งตามลักษณะโครงสร้างการประกอบประโยค(susunan)

       2.1-  ayat aktif คือประโยคทั่วไปที่มีโครงสร้างปกติ S+P+O (เน้นประธาน)

                                 saya membeli ikan
                                 saya pergi ke bangkok

       2.2-  ayat pasif คือประโยคที่ต้องการเน้นกรรมเป็นหลัก ซึ่งมี 2ลักษณะ
           
                2.2.1- pasif semu ใช้กับสรรพนามบุรุษที 1,2 ex; ikan itu saya/awak beli
                2.2.2- pasif jati      ใช้กับสรรพนามบุรุษที 3   ex ikan itu dibeli olehnya

           
               susunannya :
                                  pasif semu  ;   ob+ganti diri 1,2  + kkt
                                  pasif jati      ;   ob+di(kkt)+ oleh(ganti diri  3)

              *ayat pasif จะใช้กับ kata kerja transitif เท่านั้น เพราะเป็นกิริยาที่มีกรรม

3- แบ่งตามลักษณะการสร้างประโยค(binaan)

        3.1- ayat tunggal คือประโยคที่มี 1 S 1 P เช่น saya sedang belajar  โครงสร้างประโยคนี้แบ่งออก                    เป็น 2  รูปแบบคือ

               1.3.1  susunan biasa(s+p)                ex ;   dia sedang belajar

               1.3.2  susunan songsang (p+s)        ex;    sedang belajar dia ! (บงบอกว่างงกับเหตุการณ์)   

   
     3.2 - ayat majmuk คือประโยคทีมีประธานหรือส่วนขยาย 2 ขึ้นไป(ประโยคที่มีสองประโยคใน                           ประโยคเดียว)เช่น

                            

                                 ex:  Ali dan Romli  sedang membaca

                                            -Ali sedang membaca  buku

                                            -Romli sedang membaca buku

               
                      ayat majmuk แบ่งลักษณะเป็น 3 ลักษณะดั่งนี้

                 3.2.1- ayat majmuk gabungan คำเชือมได้แก่ dan, atau,tetapi, serta, lalu,sambil dll
                            ex ;  adik saya sedang menyanyi dan menari
                 3.2.2 - ayat majmuk pancangan  คำเชือมได้แก่  yang, bahawa dll
                           ex ;  pemuda yang tampan itu anak Romli
                 3.2.3-  ayat majmuk campuran เป็นการผสมผสานคำเชือมของ gabungan dan pancangan
                           ex ;  budak itu masih berdiri di situ walaupun telah lama dimarahi dan
                                   dipukul oleh  ibunya

KATA NAMA

KATA NAMA คำที่ใช้เรียกชือคน สัตว์สิ่งของถานที่และอืนๆ
                 
                ลักษณของ KATA NAMA  (kn) สามารถจำแนกได้ 2 ลักษณะดั่งนี้

 1-  แบ่งตามความหมาย

      1.1- kata nama am  คือคำนามทีใช้เรียกชือทั่วไปและคนในสังคมที่ใช้ภาษานั้นเข้าใจ

             สิ่งที่เป็นรุปธรรม(konkrit)    
                    mata hari, kereta api, guru,bulan dll
             สิ่งที่เป็นนามธรรม(abstrak)
                    keadilan, agama,roh,dosa,syurga,neraka dll

     1.2- kata nama khas คือนามเฉพาะบุคคลหรือกลุ่ม

               สิ่งที่เป็นรุปธรรม(konkrit)    
                   Muhammad, Si Comel, Patani, Thai, Melayu dll
             สิ่งที่เป็นนามธรรม(abstrak)
                   Islam, Hindu, Isnin, Selasa, Mac dll

     1.3- kata ganti nama คือคำนามที่ใช้เรียกแทนชือ ทั่วไปและเจาะจง

         1.3.1- kata ganti nama tunjuk  คือเรียกชือที่เป็นนามทั่วไปและเจาะจง
                  INI   ใช้กับสิ่งที่อยู่ใกล้
                  ITU  ใช้กับสิ่งที่อยู่ไกล(ใช้กับคนไม่ค่อยสุภาพนะจร้า ส่วนใหญใช้กับสัตว์สิ่งของ)

        1.3.2-  kata ganti nama diri ใช้เรียกแทนชือ

                 -ganti diri orang  ใช้แทนชือคน
                   
                          - diri pertama [บุรุษที่1] saya,aku,kami,kita,beta,patik

                          - diri kedua [บุรุษที่ 2] engkau, awak, anda,saudara/i
                       

                          - diri ketiga[บุรุษที่ 3] ia, beliau,baginda,Muhammad dll

2- แบ่งตามโครงสร้าง

    2.1-  kata nama tunggal คือคำที่ยังไม่ผ่านการเติม imbuhan [คำมาจาก1 หน่วยคำอิสระ]

                   เช่น  mata, kereta, kaki dll

   2.2- kata nama terbitan คือคำนามมกิริยาหรือคำadjetif ที่ผ่านการเพิ่ม imbuhan แล้ว

           คำที่สามารถเติม imbuhan ได้มีดั่งนี้

       

          2.2.1 - akar คือหน่อยคำไม่อิสระที่รอการเติมเพือให้มีความหมาย(รอเทอมาเติมเต็มเดอๆๆ)อยู่                               โดดๆจะไม่มีความหมาย และใช้ในประโยคไม่ได้ เช่น

                        tapa--pertapaan สถานที่จำศีล

                        mudi--kemudi  พวงมาลัย

         2.2.2- kata tunggal คือคำที่ยังไม่ผ่านการเติม imbuhan  

                        tulis>>penulis,  penulisan

         2.2.3- kata terbitan คือคำที่ผ่านการเติม imbuhan แล้ว

                        berkesan >> keberkesanan

         2.2.4- kata majmuk คือคำสองคำมารวมกันแล้วให้ความหมายใหม่แต่โยงกับความหมายเดิม

                    เช่น susah payah >> kesusahpayahan  ความยุงยาก

                           

         2.2.5- rangkaian kata คือคำสองคำมารวมกันแล้วให้ความหมายเดิม

                     เช่น tidak pasti   >>  ketidakpastian  ความไม่แน่นอน

   

           *เพิ่มเติม  - imbuhan ที่ใช้กับกิริยาส่วนใหญ่จะใช้กับ kata kerja transitif
                       
                           -ข้อแตกต่าง kata majmuk, rangkaian kata ดูการให้ความหมายตามตัวอย่างนี้
                               gajah putih  ช้างเผือก (kata majmuk)
                               gajah putih  ช้างสีขาว (rangkaian kata)

KATA KERJA[kk]

KATA KERJA คำที่ใช้เรียกการกระทำ อาการ 

  ซึ่งในแต่ละชนิดของกิริยาก็จะมีความต่างดั่งนี้

  1- kata kerja transitif[kkt]  กิริยาที่ต้องการกรรมมารองรับ

        คำกิริยาชนิดนี้เวลาจะนำมาทำประโยคต้องใส imbuhan เพราะเป็นประโยคที่มี่กรรมและเน้นประธาน

        เช่น       saya membeli lembu

                     saya beli lembu

          ประโยคของ kkt มี่ดั่งนี้

              1.1-ayat aktif คือประโยคทั่วไปที่มีโครงสร้างปกติ S+P+O (เน้นประธาน)

                                 saya membeli ikan
                                 saya pergi ke bangkok

             1.2  ayat pasif คือประโยคที่ต้องการเน้นกรรมเป็นหลัก ซึ่งมี 2ลักษณะ
         
                        1- pasif semu ใช้กับสรรพนามบุรุษที 1,2 ex; ikan itu saya/awak beli
                       .2- pasif jati      ใช้กับสรรพนามบุรุษที 3   ex ikan itu dibeli olehnya

         
               susunannya :
                                  pasif semu  ;   ob+ganti diri 1,2  + kkt
                                  pasif jati      ;   ob+di(kkt)+ oleh(ganti diri  3)

  2- kata kerja tak transitif [kktt] กิริยาที่ไม่ต้องการกรรม

      kata kerja tak transitif คือคำกิริยาที่ไม่ต้องการกรรม มันสมบูรณ์ภายในตัวโดยไม่จำเป็นต้องมีกรรม         มารองรับ แต่ต้องการส่วนอืน(อะไรอะ ฮาา) kktt บางคำต้องการและไม่ต้องการส่วนขยายดั่งนี้

       2.1-  kata kerja tak transitif berpelengkap(หากไม่มีส่วนขยายประโยคจะไม่สมบูรณฺ์)

               ex. demamnya beransur baik  อาการไม่สบายของเขาเริ่มดีขึ้น

                    beransur คือ kktt   ส่วน baik คือส่วนขยายหากไม่มีประโยคนีไม่สมบูรณว่าอาการเขาเป็นไง

       2.2-  kata kerja tak transitif tenpa pelengkap(ไม่ต้องการส่วนขยาย)

             

                ex  dia tidur atas meja  เขานอนบนโต๊ะ

                     tidur คือ kktt ซึงประโยคนี้ไม่จำเป็นต้องมี atas meja ก็ได้จัดว่าเข้าใจแล้ว แต่หากประโยคมาอย่างนี้เราก็จะได้รุ้ว่า kktt คำนี้  berpelengkap atau tanpa pelengkap  แค่เนี๊ย ยากตรงไหน

                           อ้างอิง:  http://muhammadsasu.blogspot.com/